Wat heeft dit met burgerschap te maken zal je denken. Deze samenleving waar eigenlijk overleven centraal stond was namelijk een van de eerste samenlevingen waar enige facetten van burgerschap komen kijken. Dat niet iedereen het daarmee eens is of was werpt alleen maar leuke discussies op. Zowel nu, als vroeger tussen bijvoorbeeld Plato en zijn leerling Aristoteles.
Sparta wou zich vroeger expanderen, wat ze uiteindelijk aardig is gelukt. Maar hierbij kwamen wel een aantal kwesties kijken. Wat gebeurde er bijvoorbeeld met de overwonnen volkeren. Die kan je toch niet gelijk een Spartaan noemen? Dit was ook niet het geval. Er was maar een kleine elite die het burgerschap kreeg. De Spartiaten. Dit was met name een constitutionaal, sociaal en economisch lichaam wat de eenheid voor Sparta zal moeten waarborgen. Overwonnen volkeren werden slaaf of werden beschouwd als een zogeheten, Heloot. Deze bezaten geen burgerschap.
Eeen interessante ontwikkeling in deze periode van de geschiedenis. Het mag duidelijk zijn dat Sparta, een sterk millitaristische staat, veel macht bezat. Niet alleen door de Spartaanse opvoeding maar ook door de invoering van een enigzins beperkt burgerschap. De relatie tussen onderdaan en staat was heel sterk.
Nu hebben we het in de colleges over het stuk van Antigone gehad en haar beweegredenen zijn te verantwoorden door de law by nature. Het is interressant om deze keuzes, die worden voorgesteld zoals in dit toneelstuk, te onderleggen en uiteindelijk te beargumenteren waarom. Doe je het uit gevoel of met je hoofd. Uiteindelijk heeft de koning de juiste keuze gemaakt naar mijn mening.
